پنجشنبه، تیر ۱۳، ۱۳۸۷

گم کرده

می‌سوزانم

خاطراتم را

و تمام شعر‌هایی را

که در آتش تو نوشتم

تا گرم کنم

عمق چشمانم را

با درخشش غریب شعله ها

تنها به باد نمی‌آورم

چرا شعله ور کردم

تمام این برگ های سپید را...

 

.

۳ نظر:

ناشناس گفت...

درود
روح شیطان...
آنچه در نام تو مخفی است، حکایت بسیار دارد.
برایم از اسمت بگو
چرا و چگونه روح شیطان شدی؟

ناشناس گفت...

به خاطر می سپاریم هرچه برما گذشت و داغ میگذاریم بر دست که ...
اما فراموشی موهبتیست!

human being گفت...

شاید برگ های سپید، سوختن را در ذات خود دارند...
نمی دانند چرا آتش به سراغ آنها می آید... یا آنها به سراغ آتش؟...